BEN ERGENUSKEN...

...Sonra bende ona dedim ki, ''canın cehenneme dostum!''...
Aa?
Merhaba sıcaktan göt lobları terden pörsümüş okuyucularım.

''Küçükken Ben'' yazılarımla [ (VOL-1) (VOL-2) (VOL-3) (VOL-4-son) ] az çok nasıl bir çocukluk geçirdiğimi anlatmaya çalışmıştım kendimce. Şimdi de bitip tükenmez sandığım ve içinde fazlasıyla saçmalık barındıran ergenus dönemimden bahsedeceğim.

• Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre, ergenlik döneminde hem kişilik, hem de genital değişimler aynı zamana denk gelir ve bu yüzden ''sapıtılır''. Libido artışı, karşı cinse olan merak, depresyon, karakterde meydana gelen ani değişimler hep bu dönemde yaşanır.
• Girdiğim bunalımlardan rant sağlayıp, ailemi canlarından bezdirdiğim dönemin adına ben ''ergenlik'' diyorum sevgili ay yüzlülerim. Freud gibi uzatmıyorum yani. =)
• Durduk yere güzelim çocukluğumun amına koyan bu berbat dönem, beni çok hırpaladı biriciklerim.
• Şimdi geriye dönüp baktığımda keşke deri değiştiren yılanlar gibi ormanın kuytu bir köşesine saklansaydım da, bu kadar saçmalamasaydım diyorum.
• Bütün soruların cevaplarını bildiğimi zannediyordum o zamanlar. Kimse bir boktan anlamıyordu ve ben -zeki insan- olarak bir başıma koca dünyada yapayalnızdım. (!) Kısacası ''erdiğimi'' zannediyordum.
• Buyrunuz videoyu izleyiniz... =) (DEV HİZMET!)

İşte yaptığım bir kısım saçmalıklar:

• Sırf ''ben metalciyim'' mesajını verebilmek için önüme gelen herkese ''ne tür müzik dinlersin?'' diye sorardım.
• Asi ruhumun simgesi olarak siyah sırt çantam, siyah tişörtüm, siyah kot pantolonum ve elbette zincirimle bir bütün halinde dolanırdım. Metallica dinlemekten pörsüyen beynim ise hiç bir şeye çalışmazdı.
• Rock - metal müzik gruplarının her üyesiyle ilişkiye girmeyi hayal ederdim. (ooo çiiiğğzıızz!)
• Yukarıda bahsetttiğim hayalin tam da ortasında ''aaa bugün bugs bunny vaaar!'' diye sevinip hoplaya zıplaya tv başına giderdim.
• Sürekli intihar etmeyi düşünürdüm. İntihar mektupları yazar, onları okurken ağlardım. Sonra annemin üzüleceği aklıma gelir, vaz geçerdim.
• Anneme ve babama sürekli ''siz beni anlamıyorsunuz! of çok sıkıldım! bıktım! keşke doğmasaydım!'' derdim ve ciddiye alınmadığımı her anlayışımda daha da delirirdim.
• Sucuklu yumurtaya benzeyen bir yüzüm vardı o zamanlar. Sivilceler en büyük düşmanımdı ve ben elbette çok çirkindim.
• Sınıfta göğüsleri çıkmaya başlayan kızlara hasetle bakardım. Buna rağmen, yeni çıkarken bana fazlasıyla acı çektiren göğüslerimi saklamaya çalışırdım. Bu yüzden sokaklarda eskisi gibi erkeklerle koşamıyordum. Canımı en çok bu sıkıyordu...
• -annecim, ben çok sakin bir ergenlik geçirdim di mi? kapıları çarpıp "beni anlamıyorsunuz " tribine giren bir ergen olmadım hiç, ne güzel..
  +evet, sen "ben artık özgürüm!" diye okulu bırakmaya çalışan, kapkaranlık odasında saatlerce metallica dinleyen karamsar bir ergendin! (teşekkürler anne!!!)
• Tüm bu olumsuzluklara rağmen, ergenliğin gene de yaşanması gerektiğini düşünüyorum. Yaşayalım ki, ne boktan bir dönem olduğunu kavrayalım...