BENDEN BİR ŞEYLER (VOL:2)

Merhaba gadasından löp löp nutella yediğim okuyucularım.

İşi abartıp çocukluğumdan ergenliğime, liseden dershane ve üniversite dönemine kadar az çok bir şeyler anlatmaya çalıştım. Halen emektar öğrenci konumunda olduğum için, bütünlemeyi atlattığım ilk gün buraya gelip 3. kez kep atmayı planlıyorum =)))

Artık şimdiki zamanı yazmanın vakti geldi. Bundan böyle bu yazı dizisi (!) üzerinden anlatacağım sıkıcı ve bir o kadar da garip hayatımı.

İç Ses:
Kızım sen niye Tolstoy gibi hayatını en başından anlatmaya başladın? Nereden geldi bu Gorki merakın? Alt tarafı 23 yaşında bir kızsın lan! Hayır yani ne yaptın bunca sene? Atomu mu parçaladın? Kuantum fiziğini mi çözdün?
Kafamda deli sorular...

• İç sesimden de anlaşıldığı üzere ''sıradan biri olduğunu fark ettiğin ilk an'' durumunu yaşamaktayım. Bu bana kalırsa kişisel bir zaferden başka şey değil. Hiç bir şey olduğunu keşfeden insan bana kalırsa kendini keşfe hazır kişidir... Evet, ben hiç bir şey'im... 
• Bazen tüm günüm ''napıyorum lan ben, napıyorum lan ben, napıyo...'' demekle geçiyor. Boş bir düşünce balonu var içimde. İçine bir şeyler yazmam lazım...
• Bu arada Athena'nın bu paylaştığım şarkısı da size armağanımdır... :)
• Bazen Zeki Müren gibi ''durdurun uçağı iniciiiiiim!'' demek ve beni sıkan her şeyden kaçmak istiyorum.
• Melankolik biri değilim. Ağlamayı da sevmem. Ama işte bazen hayat çok ''uff snne be slk!'' diyen ergen Türk kızı kadar bunaltıcı.
• Yazıları kısa tutmaya çalışıyorum.
• Artık ders çalışsam iyi olacak değil mi? Gene gelirim ben sevgili okuyucu. Üzülme.