Merhaba hepsi birer Spartacus idealistliğinde olan okuyucularım.
Bir sabah ’ i have a dream! ’ diye haykırarak uyanmayı ne kadar çok istiyorum bilemezsiniz. Fakat, artık ben de biliyorum ki hayat bir film değil ve ben de Adriana Lima değilim. (evet Adriana olmadığımı 22 yıl sonra idrak edebildim. ne olmuş yani?) Bu yüzden hiç bir zaman fantastik bir filmin kahramanı olamayacağım. Peki bu benim mutlu olmama engel mi dudu yüzlülerim? Elbette değil…
Ama her şeye rağmen yalan söylemeye gerek yok, son zamanlarda pek mutlu değilim.
Zaten mutluluk hiç kimse için devamlılığı olan, aynı kişide uzun süre barınan bir şey değil.
Mutluluk belki de kalbin ereksiyon olmuş halidir.
Olamaz mı yani? Ve benim kalbim de erken boşalıyor olabilir…
Kalbimdeki ereksiyon hali bu kadar erken ‘mutlu son’ yaşadığı için belki de böyleyimdir.
Olamaz mı yani? Sorarım size, olamaz mı sevdiceklerim?
Yada her ne boksa işte…
Mutluluk denen uçucu hissin olayını bu kadar büyütmek istemiyorum. Ben bunun yerine komik videolar izleyip sırıtmayı, hayal kurmayı ve buraya yazmayı tercih ediyorum. O halde beim için ‘mutlu’ bile denilebilir değil mi?
Denir elbette…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder