Merhaba çapulcu ve bir o kadar marjinal okuyucularım.- Yandaki kediyi gördünüz mü? Kendisi benim son günlerdeki en büyük düşmanım olur. 3 adet yavrusu var ve spor salonunun giriş katında yaşıyor. Kocası tarafından terk edildiğini düşünüyorum. Fazlasıyla sinirli... Fotoğrafını çektiğim günden beri bana saldırıyor. Spor salonuna beni sokmadığı gibi, çıkacağım zaman da bana saldırıyor. İlk önce gözlerini kısıyor (bknz: fotoğrafta karşısında olduğum için gözleri kısık) sonra da ''meeeoooowwww'' diyerek sırtını kamburlaştırıp saldırı pozisyonuna geçiyor...
- Artık benim de bir düşmanım olduğuna göre #direnAmaçsızÇocukTribi diyorum.
- #direngezi
- Bugün durakta otobüs bekleyen insanları görünce otobüse binme olasılığımın %0.0001 olduğunu anladım. Otobüs geldiğinde içi win-rar sıkıştırma programı gibiydi ve insanlar fizik yasalarını katledercesine iç içe duruyorlardı. Acil bir plana ihtiyacım vardı... Tam o sırada uzaktan gene evime giden bir başka otobüsün geldiğini gördüm. Sinsice gülümsedim ve yüksek sesle: ''Taksime giden otobüs iptalmiş, o yüzden gelmiyormuş. Bu son otobüs!'' dedim. Cümlem henüz tamamlanmıştı ki insanlar adeta koşarak zaten dolu olan otobüse binmeye başladılar. Ben elbette ki binmedim. Hınca hınç dolu olan otobüse binenlere el sallayarak önceden gördüğüm boş otobüse koşarak bindim. Çocuklar gibi şendim...
- Öyle dijital fotoğraf makinem falan yok ama, telefonumla çektiğim fotoğraflara bir bakın isterseniz...
- Ayrıca bugün metroda tam karşıma yaşlı bir nine oturdu. Ondaki bir şeyler bana babaannemi hatırlattı. Tüm yol boyunca ona baktım. O da mahcup bir tebessümle izledi beni. Metrodan inerken de iç sesimi duymamak için kulağımdaki müziğin sesini sonuna kadar açtım...
- ''Mutlu olmak için mutlu etmek yeter dediler. Tekrar gözden geçirdim, yalan söylememişler...''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder